De nationale boulder kampioenschappen zijn altijd een klein feestje voor mij. Ik ben geen favoriet voor de titel en boulderen is niet mijn vakgebied. Dus ik kan gewoon ontspannen en genieten van de concurrentie. De nationale kampioenschappen lead zijn echter verschrikkelijk. Er is zo veel druk, waardoor het echt moeilijker wordt om goed te presteren.
Dit jaar is dit contrast was nog sterker. Aangezien ik nauwelijks heb kunnen trainen afgelopen maanden, had ik niet de illusie dat ik kon winnen. De dag voor de wedstrijd was ik super relaxed, alsof er niet eens een wedstrijd zou komen. Dit gevoel bleef tijdens de wedstrijd. Ik was alleen een beetje gespannen over mijn knie en ik ben nog altijd een beetje bang om te vallen.
Het was kortom een enorme verrassing voor me dat ik uiteindelijk de titel in de wacht sleepte. Ik ben er heel erg blij mee en trots op.